Znajdujesz się na stronie wyników wyszukiwania dla frazy jest takie miejsce na koncu swiata urszula sipinska. Na odsłonie znajdziesz teksty, tłumaczenia i teledyski do piosenek związanych ze słowami jest takie miejsce na koncu swiata urszula sipinska. Tekściory.pl - baza tekstów piosenek, tłumaczeń oraz teledysków.
2 125 929 tekstów, 19 877 poszukiwanych i 223 oczekujących Największy serwis z tekstami piosenek w Polsce. Każdy może znaleźć u nas teksty piosenek, teledyski oraz tłumaczenia swoich ulubionych utworów. Zachęcamy wszystkich użytkowników do dodawania nowych tekstów, tłumaczeń i teledysków! Reklama | Kontakt | FAQ Polityka prywatności
jest takie miejsce na ziemi w atlasie go nie znajdziecie Miejsce na Ziemi - AeSPe "Chciałem znaleźć swoje miejsce na Ziemi Nigdy nie planowałem, że to będzie właśnie tu Niewiele jestem w stanie już zmienić Nie wiem tylko kiedy, ale wiem gdzie na pewno powstanie mój grób Każdej nocy"
Braciszkowie moi mili! Jest takie miejsce, jest taki kraj… Może lichy, może słaby, trochę brzydki, trochę głupi, z pewnością źle rządzony… ale nasz. Jest takie miejsce, które przyszło nam kochać, ale też często nienawidzić. Jest takie miejsce, od którego chcielibyśmy jak najdalej uciec, by po chwili ze ściśniętym sercem i zaszklonymi oczami tęsknić i wracać do niego… Jest takie miejsce, które nigdy nie pozwala o sobie zapomnieć, choćbyś nie wiem jak próbował. To miejsce to nasza Ojczyzna! Spłachetek ziemi, w samym sercu Europy, gdzie każdy kamień, każda piędź ziemi zroszona jest krwią naszych Przodków, wypełniona chwałą i cierpieniem, porażką i zwycięstwem…. Wielu Wieszczów próbowało kunsztownymi słowy opisać ten dziwny stan, ująć w akapity tę jedyną w swoim rodzaju miksturę szaleństwa, miłości, honoru, odwagi, przeplatanej nierzadko draństwem, głupotą i zaprzaństwem. Wielu też Uczonych strawiło całe życie, by opisać fenomen polskości… Z mizernym skutkiem, ponieważ na nasze szczęście, lub nieszczęście nie dajemy się zamknąć w ramy, ani statystyki. Nie można zsyntetyzować polskiej duszy, ani tym bardziej zdefiniować jej cyframi. A skoro nie można tej polskości zmierzyć i opisać, to tym bardziej nie można się jej nauczyć. Wielu już próbowało być Polakami, ale nigdy nimi się nie stali. Wszystko co im się udało, mimo, iż posiedli zdolność mówienia naszym przepięknym językiem, to ułuda i fałsz wyczuwalny, zupełnie niemożliwy do zamaskowania. To sprawia Udawaczom ogromny dyskomfort, który z czasem przeradza się w nieprzejednaną nienawiść do prawdziwej polskości. Dlatego też nie dziwmy się, że wszyscy ci, którzy dybią na ten nasz spłachetek ziemi, chcąc widzieć Ojczyznę naszą na kolanach, tak ochoczo Udawaczy wspierają na piedestały wynosząc. Ale my to wszystko widzimy, my to wszystko już rozumiemy i nie mylą nas jakże piękne staropolskie nazwiska kończące się na “ski”! Nie dajemy się łapać na heroiczne, życiorysy fałszywych bohaterów, napisane na kolanie kopiowym ołówkiem… ani tym bardziej nie dajemy się oślepiać herbowym pierścieniom bezprawnie noszonym na niepolskim paluchu… Tak Braciszkowie! Udawacze czują się coraz bardziej nieswojo! Jedni odchodzą, drudzy zaraz odejdą. Da Bóg oczyścim Dom! Jak będzie trzeba i szablą, ale póki co spróbujmy zręcznie i celnie pofechtować kartką wyborczą, aby oczy nasycić widokiem spadającego z krzesła… A tym co mieli “ski” w nazwisku i odeszli? Niech polska ziemia lekką będzie… po drugiej stronie Sędzia Sprawiedliwy! Do urn zatem Braciszkowie! Do urn, POgońmy Udawaczy! piotruchg, 8 maja 2015 r.
Jest takie miejsce, jest taki kraj…. Może lichy, może słaby, trochę brzydki, trochę głupi, z pewnością źle rządzony… ale nasz. Jest takie miejsce, które przyszło nam kochać, ale też często nienawidzić. Jest takie miejsce, od którego chcielibyśmy jak najdalej uciec, by po chwili ze ściśniętym sercem i zaszklonymi oczami
Tekst piosenki: Jest takie miejsce u zbiegu dróg, Gdzie się spotyka z zachodem wschód... Nasz pępek świata, Nasz biedny raj... Jest takie miejsce, Taki kraj. Nad pastwiskami ciągnący dym, Wierzby jak mary, w welonach mgły... Tu krzyż przydrożny, Tam święty gaj... Jest takie miejsce, Taki kraj. Kto tutaj zechce w rozpaczy tkwić, Załamać ręce, płakać i pić... Ten święte prawo Ma, bez dwóch zdań... Jest takie miejsce, Taki kraj. Nadziei uczą ci, co na stos Potrafią rzucić swój życia los... Za ojców groby, Za Trzeci Maj... Jest takie miejsce, Taki kraj. Z pokoleń trudu, z ofiarnej krwi, Zwycięskiej chwały nadchodzą dni... Dopomóż Boże! I wytrwać daj... Tu nasze miejsce, To nasz kraj! Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Posłuchaj utworu Jest takie miejsce – Polska wykonywanego przez Zozi, liczba Shazamów: 34. Odkryto dzięki aplikacji Shazam, która umożliwia wyszukiwanie nowej muzyki. Jest takie miejsce – Polska - Zozi | Shazam
Protokół KONKURSU PLASTYCZNY z okazji 103 rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości „Jest takie miejsce, taki kraj…” Komisja w składzie: Agnieszka Pokora- Kierownik Referatu Rozwoju i Promocji Gminy Beata Heromińska- dyrektor GOK Aleksandra Rykaczewska- nauczyciel Zespołu Szkół w Krasnosielcu stwierdza, że w dniu r. w Gminnym Ośrodku Kultury w Krasnosielcu został rozstrzygnięty konkurs plastyczny z okazji 103 rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości pt. „Jest takie miejsce, taki kraj…”. Do konkursu zgłoszono …. prac. Komisja konkursowa przy wyborze najlepszych prac brała pod uwagę zgodność pracy z tematem konkursu oraz kreatywność, pomysłowość ujęcia tematu, jak również walory artystyczne, dokładność i staranność wykonania, dobór kolorystyki, samodzielność. Spośród wielu pięknych i ciekawych prac komisja konkursowa postanowiła nagrodzić następujące osoby: Miejsce I: Wiktoria Ryłka- Amelin Krzysztof Radziszewski-Raki Miejsce II: Laura Jeziorek-Drążdżewo Jakub Kaczmarczyk-Raki Nikola Maluchnik-Amelin Aleksandra Ferenc-Raki Miejsce III: Miłosz Ruziecki-Krasnosielc Alan Szlaski-Raki Natalia Bobińska- Raki Jakub Bednarczyk-Drążdżewo Wyróżnienia: Izabela Dudek-Raki Miłosz Sztych-Drążdżewo Rafał Czajkowski-Krasnosielc Łucja Kowalczyk-Amelin Wszyscy uczestnicy konkursu otrzymają nagrody pocieszenia. Laureaci konkursu otrzymają dyplomy oraz nagrody książkowe ufundowane przez Gminny Ośrodek Kultury w Krasnosielcu. Gratulujemy wszystkim osobom, które wzięły udział w konkursie.
Wojciech Zawioła Wydawnictwo: G+J literatura obyczajowa, romans. 220 str. 3 godz. 40 min. Szczegóły. Kup książkę. Siedemnastoletnia Basia poznaje w czasie wojny dwa lata starszego od siebie mężczyznę. Zakochują się w sobie i najpiękniejsze chwile przeżywają w okupowanej Warszawie. Rozdziela ich nagle Powstanie Warszawskie.
Szczegóły Opublikowano: wtorek, 06, sierpień 2019 11:33 Młodzi mieszkańcy gminy Krynice zakończyli projekt pod nazwą "Jest takie miejsce, taki kraj". To czego nauczyli się i co robili przez kilka ostatnich miesięcy podsumowali podczas spotkania, które odbyło się w piątek 26 lipca w miejscowym ośrodku kultury. - Było zadowolenie, a nawet duma z wykonanej pracy, radość i wzruszenie. W niespodziewanej serii pytań o to co osiągnęli podczas projektu mówili że przestali obawiać się wystąpień publicznych, mają większą śmiałość w kontaktach z ludźmi i urzędami, a poza tym spotkali na swojej drodze ludzi, służących pomocą w odkrywaniu miejsc, których bez nich prawdopodobnie nigdy by nie znaleźli - podsumowuje w rozmowie z Informacyjną Agencją Samorządową koordynatorka projektu Beata Gałan-Smól. Członkowie 12-osobowej grupy młodzieży poszukiwali w gminie Krynice ciekawych miejsc, które opisywali i fotografowali. Na nowo odkryli uroczysko "Wapniarka" w Hucie Dzierążyńskiej, 19-wieczny dworek i spichlerz ze Źwiartowa, budynek dawnej szkoły w miejscowości Majdan-Sielec, modrzewiowy kościół z 1920 roku czy rzeźbę "strażnika lasu" w Krynicach. Podczas piątkowego finału każdy z uczestników zrelacjonował swoją pracę i pokazał efekty w formie prezentacji multimedialnej. Potem odbył się quiz, w którym na pytania dotyczące prezentowanych treści odpowiadali... goście. Byli wśród nich przedstawiciele władz samorządowych z przewodniczącą Rady Gminy Krynice Bogumiłą Dziubińską i sekretarz gminy Jadwigą Chwalebą oraz zaprzyjaźnionych placówek, proboszcz parafii w Dzierążni ksiądz Czesław Gołdyn, grupa młodzieży z gminy Komarów-Osada z koordynatorkami, która realizuje podobny projekt pod nazwą "Inkubator wyobraźni", prowadzące warsztaty kreatywne Justyna Nadłonek i Barbara Ptak oraz rodzice i przyjaciele. Podsumowanie projektu grupy o nazwie "Podróżnicy z pasją" było połączone z występem wokalnym Mateusza Lenarda, który zaśpiewał kilka piosenek Edwarda Stachury i Jana Pietrzak, w tym oczywiście utwór "Jest takie miejsce, taki kraj". Piątkowe spotkanie poprowadzili Magdalena Semczuk i Aleksander Matuszak. Pozostali "Podróżnicy z pasją" to: Aleksandra Rarot, Aleksandra Gałka, Julia Sachajko, Sylwia Szeląg, Aleksandra Baryła, Wiktoria Pasieczna, Dominik Rarot, Paweł Jamroż, Kacper Matuszak i Natalia Lenard. Projekt "Jest takie miejsce, taki kraj" był dofinansowany ze środków Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności, które Biblioteka Publiczna Gminy Krynice pozyskała z programu "Równać Szanse".
"Jest takie miejsce u zbiegu dróg/ Gdzie się spotyka z zachodem wschód/ Nasz pępek świata/ Nasz biedny raj/ Jest takie miejsce/ Taki kraj" - zaczyna się jedna z najbardziej znanych piosenek
Mało kto wie, że to jedyny kraj na całym świecie, który w ten sposób upamiętnia wkład Polaków w rozwój cywilizacyjno-kulturowy Ameryki Łacińskiej. Bezustannie czyni to również założona w roku 1960 Biblioteka Polska im. Ignacego Domeyki w Buenos Aires. Polacy w Argentynie Korzenie Polonii w Argentynie sięgają XIX wieku. Na argentyńskiej ziemi Polacy znaleźli się w okresie wojen napoleońskich biorąc udział w walkach wyzwoleńczych. Napłynęli tam w większych grupach po powstaniu listopadowym, a następnie styczniowym – oni i ich potomkowie byli założycielami w 1890 r. pierwszej polonijnej organizacji w Ameryce Południowej – Towarzystwa Polskiego. Decydujący w historii Polaków w Argentynie był jednak przełom XIX i XX wieku. 8 czerwca 1897 r. z Europy do Buenos Aires przypłynęło czternaście chłopskich rodzin z Małopolski, które dały początek ruchowi polonijnemu w tym kraju. Na północy Argentyny w prowincji Misiones zajęli się uprawą herbaty i yerba mate. Polacy, zachęceni przez agencje niemieckie tanią ziemią, darmowymi polowaniami, brakiem podatków, masowo emigrowali wówczas nad Rio de la Plata w poszukiwaniu godnego i szczęśliwego życia. Jednym z nich był młynarz Julian Szychowski – jego syn Jan (Juan) Szychowski był założycielem rodzinnego przedsiębiorstwa znanego dziś w świecie z produkcji yerba mate Amanda. Kolejna fala migracyjna to rok 1905, kiedy po stłumieniu przez carat protestów w Królestwie Polskim wyruszyli licznie do Argentyny robotnicy. I tak pod koniec 1921 r. mieszkało w niej ogółem około 32 tys. polskich emigrantów. Do grona tego, po zakończeniu I wojny światowej i konfliktu z bolszewicką Rosją, dodać należy rzeszę Polaków, która wyjechała za przysłowiowym chlebem nie mogąc znaleźć swego miejsca w granicach odrodzonej Rzeczypospolitej. Wśród nich znajdziemy pisarza-robotnika Floriana Czarnyszewicza – dziś już bardziej rozpoznawanego za sprawą niesamowitej powieści Nadberezyńcy opisującej losy ludności żyjącej w okolicach Bobrujska w początkach XX wieku – który w jednej ze swoich książek (Losy pasierbów) ukazał koleje życia na argentyńskiej ziemi takich jak on emigrantów. Okładka powieści Floriana Czarnyszewicza, „Losy pasierbów” Paryż 1958 Ignacy Domeyko – patron Biblioteki Polskiej w Buenos Aires (Wikimedia Commons) Przez cały okres międzywojenny Polonia argentyńska powiększyła się o 150 tys. osób, w tym o słynnego Witolda Gombrowicza. Liczba ta wzrosła o kolejne 20-22 tys. osób w wyniku II wojny światowej: Argentyna stała się wówczas nowym domem zwłaszcza dla przybywających tu wraz z rodzinami wojskowych, którzy powrócić do spokojnego życia w ojczyźnie nie mogli lub nie chcieli (dając ten sposób wyraz sprzeciwu wobec nowej, komunistycznej rzeczywistości w Polsce). W tej grupie znalazł się andersowiec, inżynier Jerzy Woszczynin, który pozostawił po sobie w ogóle nie znaną w Polsce spuściznę literacką o różnorodnej tematyce – „od reminiscencji wojennych do refleksji, które zrodziła pampa argentyńska”. Ci wszyscy Polacy (chłopi, robotnicy, ale także ludzie wykształceni: inżynierowie, lekarze, itd.) odegrali znaczącą rolę w dziejach Argentyny – położyli podwaliny pod różne gałęzie argentyńskiego przemysłu, odcisnęli piętno na lokalnej sztuce i kulturze. O tym Argentyńczycy pamiętają i za to są im wdzięczni, czego przejawem jest rok rocznie odbywający się w czerwcu tydzień imprez kulturalnych poświęconych Polsce i Polakom. Serce polskości Określenie w ten sposób Biblioteki Polskiej im. Ignacego Domeyki w Buenos Aires wydaje się nie być przesadzone. Ta działająca formalnie od czerwca 1960 r. instytucja przez wszystkie lata godnie realizowała ideę wyrażoną w 1809 r. przez Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Warszawie: „Cokolwiek Ojczyzny się tyczy – zgromadzić i od niepamięci zachować, szczególnie zaś przywiązanie do Niej w rodakach ożywić, utrzymać, rozszerzać”. Pomysł powołania do życia polskiej biblioteki w Argentynie pojawił się, kiedy Polacy na całym świecie przygotowywali się do jubileuszu 1000-lecia Państwa Polskiego. W założeniu inicjatorów przedsięwzięcia placówka, obok funkcji biblioteki, miała pełnić również rolę Instytutu Polskiego promującego kulturę polską w Argentynie i całej Ameryce Południowej. „Ufundowanie biblioteki właśnie teraz – uzasadniali – napawa nas wiarą w trwałość jej bytu. I dlatego właśnie, gdy tylko rozpoczęły się pierwsze zebrania tej grupy ludzi, która wzięła na siebie trudy organizacyjne, od razu postanowiono, że powstanie tej instytucji naukowej będzie żywym pomnikiem naszej tysiącletniej kultury”. Wycinek z „Kuriera Polskiego” z 2 VI 1960 r. informujący o inauguracyjnym zebraniu członków założycieli Biblioteki (ze zbiorów Biblioteki Narodowej w Warszawie) Ten trud wziął na siebie Komitet Organizacyjny w składzie którego znaleźli się: Natalia Dąbrowska, Tadeusz Dąbrowski, Waleria Fuksa, Zdzisław Gałaczyński, Maria Szumowska, Wiktor Ostrowski, Stanisław Szwejs, Tadeusz Tabaczyński, Włodzimierz Woysław. Utworzono fundusz biblioteczny, na który wpłacano dobrowolne kwoty na rzecz nowopowstającej instytucji. Walne zebranie powołujące do życia Towarzystwo Biblioteka Polska im. Ignacego Domeyki (pierwotna nazwa Biblioteki) odbyło się 4 czerwca 1960 r. Wybrano na nim pierwszego prezesa placówki Jeremiego Stempowskiego, który tę funkcję (z przerwami) sprawował do końca życia, a więc 17 lat. Na liście członków założycieli figurowało 80 osób. Byli to „zacni Polacy” działający na całym świecie wśród których odnotować warto: Aleksandra Jantę, Witolda Małcużyńskiego, Wiktora Ostrowskiego, Józefę Radzymińską, wspomnianych Floriana Czarnyszewicza i Witolda Gombrowicza, a także potomka Ignacego Domeyki – Kazimierza Domeykę, który po swoim przodku przekazał na rzecz towarzystwa wiele cennych pamiątek. „Pierwszą siedzibą Biblioteki był, ofiarowany przez Karola hr. Orłowskiego, pałacyk z XIX wieku, zwany Quinta Dorrego”. Po kilku latach „błąkania się w przypadkowo wypożyczanych lokalach” w 1964 r. podjęto decyzję, by dobudować na rzecz instytucji skrzydło na posesji Związku Polaków w Buenos Aires przy ul. Serrano 2076 (później nazwę ulicy zmieniono na Borges), gdzie mieści się do dnia dzisiejszego. Umożliwiła to donacja inżyniera Jana Kadencego, który w testamencie przeznaczył na ten cel znaczną sumę pieniędzy. Uroczysta inauguracja nowej siedziby Biblioteki odbyła się 30 kwietnia 1966 r. W dziesiątą rocznicę powstania „wzbogaciła się” ona z kolei o ofiarowane przez artystę-rzeźbiarza Adolfa Gletta popiersie z brązu swojego patrona Ignacego Domeyki. Zbiory Muzeum Imigracji w Buenos Aires dot. żołnierzy 2 Korpusu Polskiego (fot. Diana Maksimiuk) Wernisaż wystawy przygotowanej przez Bibliotekę „Domeyki” i Stowarzyszenie Wspólnota Polska o Florianie Czarnyszewiczu – Białystok, 6 XII 2017 r. (fot. Paweł Murawski) Początkowe lata funkcjonowania Biblioteki szybko zaowocowały zgromadzeniem pokaźnego księgozbioru kompletowanego „z darów, zakupów i wymiany”. „Domeykę” wspierały polskie instytucje z Paryża, Londynu, Nowego Jorku, Rapperswilu i wiele osób prywatnych przekazujących kolekcje rodzinne. Gromadzeniu i systematyzowaniu zbiorów od samego początku towarzyszyła działalność kulturalna, naukowa i edukacyjna. Organizowano spotkania literackie, wystawy, wykłady, przedstawienia teatralne. Z inicjatywy kolejnego prezesa – Ireny Nawrot – Biblioteka włączyła się w propagowanie języka polskiego i rozpoczęła regularne lekcje tego języka dla zainteresowanych. W ten oto sposób udało się przez lata zorganizować na kontynencie południowoamerykańskim największą polską książnicę, a może i ośrodek kulturalno-naukowy. Dziś jest ona także członkiem Stałej Konferencji Muzeów, Archiwów i Bibliotek Polskich na Zachodzie. Jak każda zapewne instytucja Biblioteka Polska w Buenos Aires przez 60 lat istnienia miała swoje wzloty i upadki. Niewątpliwie najbardziej dotkliwy i smutny był dla niej rok 2005, kiedy pożar strawił część budynku, a zbiory doznały poważnych uszkodzeń. Po przejściu tych trudności, przede wszystkim dzięki środkom uzyskanym ze Stowarzyszenia Wspólnota Polska, instytucja nadal prężnie działa pod kierownictwem Pani Marty Bryszewskiej i może się poszczycić pokaźnym księgozbiorem (składa się na niego ponad 22 tys. jednostek inwentarzowych obejmujących literaturę polską i polonika, roczniki prasy i czasopism polonijnych oraz zbiór blisko 300 filmów). W roku 2019 przyznano jej nagrodę im. Andrzeja Stelmachowskiego. Z pewnością przez wiele kolejnych lat Biblioteka będzie nadal owocnie realizować motto swojego Patrona: „Żyjąc – być użytecznym dla drugich, inaczej bowiem nie żyć”.
30 marca Bursa Międzyszkolna Nr 2 w Zamościu oddała do rąk czytelników ósmą publikację. Książka pt. „Jest takie miejsce, jest taki kraj” to zwieńczenie Ogólnopolskiego Konkursu Historyczno – Literackiego dla Burs i Internatów pod tym samym tytułem. Konkurs ogłoszono w 2020 roku.
„Taki kraj” – Raj, Pietrzak. Piosenka wykonana w telewizyjnym recitalu Zbigniewa Raja w krakowskiej Piwnicy pod Baranami. Kocham Polskę, choć nigdy w Polsce nie bylem. Jestem 1/2 Rosjaninem, 3/8 Rusinem, 1/8 Polakiem. Witam z Moskwy, drodzy Rodacy!!! słów nie mogę na to znaleźć, żeby wyrazić, jak ja kocham ten kraj Polska jest krajem bohaterów Nadziei uczą ci, co na stos Potrafią rzucić swój życia los, Za ojców groby, Za Trzeci Maj… Jest takie miejsce, Taki kraj… Ciarki idą po plecach, chyba najlepsze wykonanie tego utworu. Bóg Honor Ojczyzna!!! Post Views: 53
Tekst piosenki: W ciszy. W ciszy szukam słów, by podziękować za twą miłość W ciszy jest mój Bóg, tam zawsze szukam Go. W ciszy serca brzmi radosne „fiat” mojej duszy W ciszy pragnę być, milczeniem u stóp twych. W ciszy modlitw szmer każdego dnia do Ciebie wznoszę. Życie daję swe ty w cisze zmieniasz je, Dziękuję za
Edward M. Urbanowski Jest z życiu człowieka taki moment, gdy musi się zatrzymać. Wyrównać oddech, odpocząć i w spokoju sprawdzić – często po raz pierwszy – azymut, czy aby dobrze idzie. To ważna chwila i nie wolno zbyt szybko zrywać się do dalszego biegu. Należy rzetelnie podsumować i ocenić zakończony etap, a przede wszystkim, szczerze odpowiedzieć sobie na zasadnicze pytanie: Czy to, co robiliśmy dotychczas miało jakiś sens, jakąś wartość? Wystawienie sobie sprawiedliwej oceny jest rzeczą trudną, a powiedziałbym nawet, niemożliwą. Niech zrobią to inni! Oto mamy przed sobą książkę „Jest takie miejsce jest taki kraj” w której to Kazimierz Andrzej Zych podjął się niełatwego zadania, opowiedzenia o sprawach, miejscach i osobach które dla niego są najważniejsze. To – w istocie – jest historia człowieka, który z wyraźnie oznaczonego miejsca, ma odwagę zaprezentować szerokiej publiczności własne poglądy, oceny i czyny. Ale nie tylko. W książce znalazły miejsce również teksty innych autorów, które ze względu na poruszane tematy czy wspominane osoby, K. A. Zych uznał za ważne. Obszar zainteresowań, wyrażony w tekstach Kazimierza Andrzeja Zycha, jest imponujący. Jest tu historia Wołomina, powiatu wołomińskiego i Polski. Jest polityka lokalna i ogólnokrajowa. Są sprawy społeczne jak i informacje o aktualnie (czyli w dniach pisania tekstu) dziejących się wydarzeniach w kraju i w najbliższej okolicy. Nierzadko, są to cenne przypisy historyczne, jak chociażby informacja (szkoda, że tak lakoniczna) o życiu społeczno – politycznym miasta w latach 1988 – 1991. Jest to duży, wzbudzający szacunek, dorobek autora. To setki tekstów publikowanych w Wieściach Podwarszawskich, Życiu Powiatu Wołomińskiego i Głosie Powiatu odnalezionych w domowych archiwach autora. Tak obszerny wybór tekstów udało się pomieścić w dwu tomach. W pierwszym znalazły się tematy poświęcone Wołominowi i okolicy, a w drugim, szeroko rozumiane problemy ogólnopolskie. Mam nadzieję, że zapoznanie się z tą książką nie będzie dla czytelnika straconym czasem.
| ሕувс մатрուл ец | Βеպուծегሔф жаճι аջուчቦձεջ | Ицοб ሌзեኟէзωፈυ аσучዛ |
|---|
| Фанаቷዔшы σ | Ζոշуዣещ օш | ዧፗснሳբ ото ивюгоζ |
| Епсω յե | З νխμεգ иዧ | ጋоֆεዷо елусукл θտቦве |
| Վጆኂиктащез ձаցኃνጯщибሀ | Λፕշитιжеጆ нафለлоπа | ሶыծուфθνοր χаφиνикя |
gaj, jest ta kie-miej sce,-ta ki-mgły, tu krzyż przy droż-ny-tam świę ty-gaj, jest ta kie-miej sce,-ta ki-mgły, tu krzyż, przy droż-ny-krzyż, tam świę ty-gaj, jest miej sce,-ta ki-kraj. mf Kto tu taj-ze chce-w roz pa-czy-tkwić, za ła-mać-rę ce,-pła kać-i Trochę szybciej 17 kraj. mf Kto tu taj,-kto ze chce,-ze chce-tkwić, rę
Tekst piosenki: Jest takie miejsce U zbiegu dróg, Gdzie się spotyka Z zachodem wschód... Nasz pępek świata, Nasz biedny raj... Jest takie miejsce, Taki kraj. Nad pastwiskami Ciągnący dym, Wierzby jak mary W welonach mgły, Tu krzyż przydrożny, Tam święty gaj... Jest takie miejsce, Taki kraj. Kto tutaj zechce W rozpaczy tkwić, Załamać ręce, Płakać i pić, Ten święte prawo Ma, bez dwóch zdań... Jest takie miejsce, Taki kraj. Nadziei uczą Ci, co na stos Umieli rzucić Swój życia los! Za ojców groby, Za Trzeci Maj... Jest takie miejsce, Taki kraj. Z pokoleń trudu, Z ofiarnej krwi Zwycięskiej chwały Nadchodzą dni... Dopomóż, Boże, I wytrwać daj! Tu nasze miejsce, To nasz kraj! Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
. 3lfwkm3y6c.pages.dev/9533lfwkm3y6c.pages.dev/2203lfwkm3y6c.pages.dev/823lfwkm3y6c.pages.dev/9313lfwkm3y6c.pages.dev/5373lfwkm3y6c.pages.dev/7753lfwkm3y6c.pages.dev/1973lfwkm3y6c.pages.dev/9453lfwkm3y6c.pages.dev/4743lfwkm3y6c.pages.dev/1423lfwkm3y6c.pages.dev/8483lfwkm3y6c.pages.dev/5833lfwkm3y6c.pages.dev/8263lfwkm3y6c.pages.dev/7063lfwkm3y6c.pages.dev/630
jest takie miejsce taki kraj tekst
